De incontinentie is pas enkele maanden na de bevalling van haar pups begonnen. Kina werd gesteriliseerd tijdens de keizersnee die 15 juni plaatsvond. En ergens eind november/begin december lag er ineens een enorme plas in de zetel. Ik dacht in eerste instantie dat het van puppy Saga kwam maar dat bleek niet zo te zijn. We waren die dag gaan wandelen (met veel indrukken voor Kina) en blijkbaar sliep ze zo diep dat ze alles losliet, letterlijk. Dit gebeurde nog een keer dus we besloten om een slaaphoekje voor Kina te maken in de keuken. We verplaatsten een hondenbed, daar werd een puppypad ingelegd met een fleecedekentje erbovenop.

Na contact met de dierenarts moest ik Kina gewoon op tijd wakker maken voor een plasje omdat het maar af en toe voorviel dat Kina plaste in haar slaap. Pas als het frequent voorkomt zou ze medicatie opstarten. Als extra contacteerde ik ook de osteopaat, zij zou wellicht ook kunnen helpen. En blijkt dat ze bij ons vorig bezoekje (toen de pups bijna oud genoeg waren om uit te vliegen) ook al op de blaas had gewerkt. Je weet het nooit maar dat zou kunnen verklaren waarom de incontinentie zo ‘ineens’ maanden na de sterilisatie kwam opdagen. Kina werd behandeld en we gingen terug huiswaarts.

Enkele dagen later merkte ik een gebroken tand op bij Kina. We prikten een datum met de dierenarts om de tand operatief te verwijderen. De operatie ging vlot en Kina kon snel terug herstellen. Maar… De narcose had bij haar een enorme indruk nagelaten. Ze plaste ineens veel vaker in haar slaap dus ik vroeg voor een extra afspraak bij de osteopaat. Dat consult heeft ze enorm van zich afgegeeuwt wat wil zeggen dat ze losliet en dus enorm deugd had van de behandeling. Maar te vroeg gejuicht, rond kerstavond was het ineens echt serieus. Toen liep haar pipi er gewoon uit terwijl ze in huis rondliep. Alle hens aan dek zijn we een wasbare pamper gaan halen om kerstavond door te komen. Daarna ging het terug beter en Kina had nog een behandeling van de osteopaat op de planning staan dus even geduld uitoefenen.